شب آخر دعایش اثر کرد یک فرشته تمام زمین را خبر کرد

خدا تکه ای از خاک را برداشت آسمان رادرآن کاشت

خاک راتوی دستش ورزدادروح خودرابه او قرض داد

خاک توی دست خدانورشدپر گرفت واززمین دورشد

راستی من همان خاک خوشبختم من همان نورم

چرا گاهی اوقات از خدا دورم ؟

همان ها که بدی هیچکس را باور ندارند

همان ها که برای همه لبخند دارند

همان ها که همیشه هستند ، برای همه هستند

آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد

عمرشان کوتاه است بس که هر کسی از راه می رسد

یا ازشان سو استفاده می کند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد

آدم های ساده را دوست دارم چون بوی ناب “آدم” میدهند !